Jelte: “Ik denk dat ik vooral in de war was. Ik was niet depressief, maar zeker niet gelukkig. Mijn vader was het hoofd van het gezin, de verbinder, en ik heb het gevoel dat ik die rol een beetje overnam. Niet als hoofd van het gezin, meer als een soort ‘lijm’, tussen mij, m’n broer en m’n moeder.”