1. Rollator

Nu is Hugo echt serieus. En ik dacht nog dat hij een grapje maakte. Dat doet hij veel, dat had ik al snel door. Alleen nu niet. “Ik wil dat je er echt over nadenkt”, hij kijkt me schuin aan vanachter het stuur terwijl we stil staan. In de verte staat een auto in brand, dikke rookwolken hangen over de weg. “Acht en een half jaar leeftijdsverschil, dat is nogal wat. Straks loop jij nog hard terwijl ik achter een rollator loop”, vervolgt hij. Met zijn jeugdige verschijning voor een 58-jarige kan ik me dat nu niet voorstellen, maar hij heeft een punt. “Of dan kan ik niks meer en heb ik veel verzorging nodig”, voegt hij er nog aan toe. “Nou, en dan doe ik dat met alle liefde”, antwoord ik. Dat meen ik. Hoe kort ook, dit voelt nu al zo goed. Ik geloof in deze relatie. En hem dan laten lopen vanwege ons leeftijdsverschil? “Weet je,” zeg ik, “er kan zoveel gebeuren. Ik kan ook onder een tram komen en overlijden. Ik heb liever een mooie en goede tijd met jou, dan dat ik nu iemand van mijn leeftijd zoek en dat ik dan niet zo gelukkig ben. Ook al loop ik over 25 jaar naast een rollator.” Ik ben vastberaden. En vol vertrouwen. We zien wel hoe het loopt. Niet voor niets geloof ik in wat  John Lennon in een lied zegt: ”Life is what happens when you are busy making other plans.” Tegen zoveel overredingskracht kan hij niet op. En hij laat zich graag overhalen. De file is opgelost, we kunnen door en lachend zegt hij: “Dan gaan wij samen oud worden!”