Jillert: “Toen Lies was uitbehandeld, mocht ze weer naar huis. Dat is wat: dan moet je iemand die doodziek is thuis gaan verzorgen. Terwijl je geen idee hebt hoe dat moet. Ik heb het hoofd verpleging en de andere artsen om hulp gevraagd. Dus er is een gesprek geregeld met iedereen in één kamer: de neuroloog, de oncoloog, de verpleegkundigen en wij. Dat was voor ons – maar ook voor hen – een waanzinnige sessie. Die heeft ons zo geholpen.”